سلول های مغزی که نورون نامیده می شوند،مواد شیمیایی مختلفی را جهت ارتباط با سایر نورون ها ترشح می کنند.این یعنی یک سری تکانه الکتریکی بین نورون ها مسئول کارکرد های بخش های مختلف مغز می باشند.
سروتونین یکی از این مواد شیمیایی است که در مغز تولید می شود .زمانی که سروتونین از نورون ترشح می گردد،منجر به تحریک سایر نورون ها می شود،سپس توسط پمپ هایی به سلول های مغزی باز می گردد و بازیابی می شود.
اس سيتالوپرام متعلق به خانواده ي داروهاي ضدافسردگي مهاركننده ي پمپ جمع كننده ي سروتونين (SSRIs)می باشد که در اختلالات مختلفی از جمله درمان افسردگی، حملات ترس، اختلالات اضطرابی و وسواس تجویز می شوند.
افسردگی و حملات ترس(panic disorder) عموماً بدون علت مشخصی در افراد بروز می کنند یا در اثر مشکلات ارتباطی،ضربه ی روحی یا یک بیماری رخ می دهد.
دارو های مهار کننده ی پمپ جمع کننده ی سروتونین (داروهای SSRIs )که اس سیتالو پرام یکی از آنها می باشد ،سطح سروتونین را در فضای بین نورون ها افزایش می دهند.این کار کمک به برطرف سازی علائم افسردگی و حملات ترس و بسیاری از اختلالات دیگر مربوط به خلق و خو در برخی از افراد می شود.
پیش از شروع مصرف اس سیتالوپرام
_در صورت بارداری ،اقدام به بارداری یا شیردهی به پزشک خود اطلاع دهید.
–در صورت سابقه مشکلات کبدی ،کلیوی،قلبی(ضربان قلب نامنظم)،صرع،دیابت نوع ۲،مشکلات چشمی(مانند گلوکوم یا آب سیاه)،مشکلات خونی(خون ریزی)،تغییر خلق و خوی شدید (سرخوشی ناگهانی) حتما پزشک خود را مطلع سازید.
_اگر همزمان با تجویز این دارو تحت درمان با جریان الکتریکی قرار دارید (شوک درمانی) به پزشک خود اعلام نمایید.
_در صورت سابقه ی هرگونه حساسیت دارویی پزشک خود را مطلع کنید.
_در صورتی که در دو هفته ی اخیر داروهای ضد افسردگی از گروه مهار کننده ی مونو آمین اکسیداز (مانند سلژیلین،راسلژیلین،ترانیل سیپرامین و…) مصرف می کرده اید، حتما به پزشک خود یادآوری نمایید.
–درصورت سابقه ی خونریزی معده،یا زخم دوازدهه به پزشک خود اطلاع دهید.
–از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.(خصوصا دارو های قلبی ،ضد صرع،آنتی بیوتیک ها و ضد قارچ ها و داروهای آرامبخش)
نحوه ی مصرف اس سیتالوپرام
این دارو به صورت قرص خوراکی ۵،۱۰و ۲۰میلی گرم موجود می باشد.
–از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق برنامه ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض نامناسبی از جمله بروز حمله ي تشنجي برای بیمار در برداشته باشد لذا قطع اين دارو بايدبصورت تدريجي و تحت نظر پزشك انجام شود.
–ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
_در صورتی که این دارو بصورت ۱ عدد در روز برای شما تجویز شده باشد،می توانید آن را در هر زمان از روز که راحت ترید میل کنید.اما برای همه ی روزها زمان مشخصی تعیین کنید و دارو را منظم مصرف نمایید.
_در صورتی که از این دارو جهت درمان حملات ترس (panic) استفاده می نمایید،ممکن است پزشک درمان را با مقدار کم دارو آغاز کند.به این خاطر که در برخی افراد در دوهفته ی نخست درمان با سیتالوپرام امکان بروز اضطراب یا افزایش آن وجود دارد.به همین دلیل بهتر است دارو با مقدار کم آغاز شود و به تدریج دوز آن افزایش یابد،لذا این دارو را دقیقا طبق دستورات پزشک مصرف نمایید و به مقدار مصرفی تاکید شده،دقت کنید.
_این دارو با غذا تداخل ندارد می توان قبل یا بعد از غذا آن را مصرف نمایید.
_در صورت فراموشی یک نوبت دارو بلافاصله آن را مصرف نمایید اما از دوبرابر کردن مقدار دارو در یک نوبت جداً خودداری نمایید.
توصیه ها
_ممکن است در ۲-۳هفته ی نخست درمان با این دارو علائم بهبودی را در خود نبینید با این حال به مصرف دارو ادامه دهید.
_در مدت درمان با این دارو تحت نظر پزشک باشید تا پیشرفت درمانی شما بررسی شود.
–در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته بیشتر شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
–مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
_در صورتی که مبتلا به دیابت می باشید ، چک کردن قند خون روزانه نسبت به قبل ،از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا این دارو می تواند سطح قند خون شما را تغییر دهد .در صورت بروز این مشکل توصیه های لازم را از پزشک خود دریافت نمایید.
_پیش از دریافت یا شروع هر دارو ،فرآورده گیاهی یا مکمل،خصوصاً داروهای ضد التهاب و تسکین دهنده درد ،پزشک یا داروساز خودرا در جریان مصرف اس سیتالوپرام قرار دهید تا از بروز تداخلات دارویی جلوگیری کنید.
_مصرف دارو های تضعیف کننده ی اعصاب و کاربامازپین با این دارو نیاز به بررسی و تنظیم دوز مناسب توسط پزشک دارد.
_داروهای ضد افسردگی متنوع با اثرات متفاوت وجود دارند در صورتی که احساس می کنید این دارو مناسب شما نمی باشد می توانید با پزشک خود درباره تغییر دارو صحبت کنید اما از قطع درمان خودداری نمایید.
_در مدت درمان بااین دارو حساسیت بدن شما به نور بیشتر خواهد شد لذا از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خودداری نمایید و از کرم های ضدآفتاب و عینک آفتابی استفاده کنید.
اسیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این بر مواد شیمیایی در مغز تأثیر می گذارد که ممکن است در افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب نامتعادل باشد.
اسیتالوپرام برای درمان اختلال افسردگی اساسی در بزرگسالان و نوجوانان حداقل 12 سال استفاده می شود.
اسیتالوپرام همچنین برای درمان اضطراب در بزرگسالان استفاده می شود.
هشدارها
شما نباید از اسیتالوپرام استفاده کنید، همچنین پیموزاید یا سیتالوپرام (سلکسا) مصرف می کنید.
از اسیتالوپرام در 14 روز قبل یا 14 روز پس از استفاده از یک مهارکننده MAO مانند ایزوکاربوکسازید، لینزولید، تزریق متیلن بلو، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین، یا ترانیل سیپرومین استفاده نکنید.
برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. نسبت به تغییرات خلقی یا علائم خود هوشیار باشید. هر گونه علائم جدید یا بدتر شده را به پزشک خود گزارش دهید.
در صورت داشتن علائم سندرم سروتونین مانند: بیقراری، توهم، تب، تعریق، لرز، ضربان قلب سریع، سفتی عضلات، پرش، از دست دادن هماهنگی، حالت تهوع، استفراغ یا اسهال، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
بدون مشورت با پزشک خود مصرف اسیتالوپرام را قطع نکنید.
قبل از مصرف این دارو
اگر به اسیتالوپرام یا سیتالوپرام (سلکسا) حساسیت دارید، نباید از این دارو استفاده کنید:
• شما همچنین پیموزاید مصرف می کنید.
از اسیتالوپرام در 14 روز قبل یا 14 روز پس از استفاده از مهارکننده MAO استفاده نکنید. ممکن است یک تداخل دارویی خطرناک رخ دهد. مهارکننده های MAO عبارتند از ایزوکاربوکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگیلین، سلژیلین و ترانیل سیپرومین.
مطمئن شوید که پزشکتان میداند که از داروهای محرک، داروهای مخدر، محصولات گیاهی یا داروهای افسردگی، بیماریهای روانی، بیماری پارکینسون، سردردهای میگرنی، عفونتهای جدی یا پیشگیری از تهوع و استفراغ نیز استفاده میکنید. این داروها ممکن است با اسیتالوپرام تداخل داشته باشند و باعث ایجاد یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شوند.
برای اطمینان از بی خطر بودن اسیتالوپرام برای شما، اگر تا به حال داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:
• بیماری کبد یا کلیه.
• تشنج.
• سطوح پایین سدیم در خون شما.
• بیماری قلبی، فشار خون بالا.
• سکته مغزی.
• مشکلات خونریزی.
• مشکلات جنسی.
• اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی). یا
• اعتیاد به مواد مخدر یا افکار خودکشی.
برخی از جوانان در اولین مصرف یک داروی ضد افسردگی افکار خودکشی دارند. پزشک باید در ویزیت های منظم پیشرفت شما را بررسی کند. خانواده یا سایر مراقبان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خو یا علائم شما هوشیار باشند.
مصرف اسیتالوپرام توسط افراد کمتر از 12 سال تایید نشده است.
اگر باردار هستید از پزشک خود در مورد مصرف این دارو سوال کنید. مصرف یک داروی ضد افسردگی SSRI در اواخر بارداری ممکن است باعث عوارض پزشکی جدی در نوزاد شود. با این حال، اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را متوقف کنید، ممکن است دچار عود افسردگی شوید. اگر باردار شدید فورا به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را بدون نظر پزشک شروع یا قطع نکنید.
اگر شیر میدهید، اگر متوجه خوابآلودگی، بیقراری، مشکلات تغذیه یا افزایش وزن ضعیف در نوزاد شیرده شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.