آسم و بیماری های ریوی

فهرست مطالب

آسم و کرونا

افراد دارای آسم در معرض خطر بالاتری در ابتلا به کرونا هستند. با این حال، مطالعات افزایش خطر حمله آسم را هنگام ابتلا به کرونا نشان نمی‌دهند؛ زیرا همبستگی زیادی بین نوع آسم شما و میزان کنترل آن وجود دارد. در شرایط زیر خطر ابتلا به آسم افزایش پیدا می‌کند؛

  • داروهای پیشگیری کننده خود را طبق دستور پزشک مصرف نکنید.
  • آسم شما کنترل‌شده نباشد.
  • علاوه بر آسم، بیماری‌های زمینه‌ای دیگری مانند دیابت یا بیماری قلبی دارید بیشتر در معرض ابتلا به آسم هستید.
  • در صورتیکه سیگار میکشید.
  • اگر از دسته افراد چاق هستید و یا دارای اضافه وزن هستید.
  • در صورتیکه آسم غیر آلرژیک دارید.

رابطه بی خوابی با آسم

بی‌خوابی در میان افراد دارای آسم بسیار شایع است. ۳۷ درصد از بیماران مبتلا به آسم دچار بی‌خوابی قابل توجهی هستند.
از اصلی‌ترین مشکلاتِ بیمارانی که از آسم در رنج هستند، کاهش کیفیت خواب، سختی در به خواب‌رفتن، تکه‌تکه شدن خواب، بیدار شدن زودهنگام صبح و افزایش خواب آلودگی است. این موارد می‌توانند اختلالات خواب زیادی برای افراد مبتلا ایجاد کنند. در طول روز کنترل ضعیف بیماری باعث افزایش مصرفی دوزهای کورتیکواستروئید و نیاز به درمان سیستمیک برای جبران محرومیت از خواب می‌شود.

برای درمان بی‌خوابی ناشی از آسم باید به متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنید. زیرا تا زمانی که آسم شما برطرف نشود، مشکلات خواب پابرجا خواهند بود و شما را آزار خواهند داد.

تشخیص آسم

سه قسمت اصلی تشخیص آسم شامل تاریخچه‌ی پزشکی، یافته‌های معاینه‌ی بالینی و نتایج تست‌های تنفسی است. سابقه‌ی خانوادگی آسم و آلرژی به علت افزایش خطر آسم می‌تواند به تشخیص آسم کمک‌کند. تشخیص آسم در کودکان زیر ۵ سال مشکل است زیرا ممکن است با دیگر بیماری‌های دوران کودکی قابل تشخیص نباشد. اگر کودکان در زمان ابتلا به سرماخوردگی یا عفونت‌های تنفسی در اوایل زندگی تجربه‌ی خس‌خس سینه داشته‌باشند، مستعد ابتلا به آسم پس از ۶ سالگی هستند. دیگر بیماری‌هایی که می‌توانند در مدیریت و درمان آسم مداخله ایجاد کنند شامل:

  • آبریزش بینی
  • عفونت‌های سینوسی
  • رفلکس اسید معده
  • استرس‌های روانی
  • آپنه‌ی خواب

برای تشخیص و درمان آسم باید به متخصص آسم و آلرژی مراجعه کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین متخصصین آسم و آلرژی آشنا شوید، به‌صورت آنلاین یا تلفنی با آنها مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

۱. معاینه بدنی

معاینه‌ی فیزیکی معمولا بر روی دستگاه تنفسی فوقانی، قفسه‌ی سینه و پوست تمرکز دارد. پزشک همچنین آبریزش بینی، تورم بینی، رشد توده در داخل بینی و بیماری‌های پوستی از جمله اگزما و کهیر را چک می‌کند. خس‌خس سینه یک نشانه‌ی مهم در تشخیص انسداد راه‌های هوایی و آسم است. افراد مبتلا به آسم همیشه علائم فیزیکی را نشان‌نمی‌دهند و ممکن است در طول معاینه، هیچ گونه علائمی نداشته‌باشد.

۲. آزمایشات آسم

تست‌های عملکرد ریه یکی دیگر از مولفه‌های تشخیص آسم هستند. این تست‌ها مقدار هوای استنشاقی طی دم و بازدم و سرعت خروج هوا از ریه‌ها را اندازه‌گیری می‌کنند. تست‌های عملکرد ریه مانند:

  • تست اسپیرومتری: به بررسی عملکرد ریه کمک‌می‌کند.
  • آزمون تحریک برونش: به عنوان تست چالش نیز شناخته‌می‌شود و شامل ماده‌ای مانند هوای سرد است که باعث انسداد راه‌های هوایی و بروز علائم آسم می‌شود.
  • تست آسم ناشی از ورزش: شامل تمرین شدید با هدف ایجاد علائم آسم است.
  • آزمایش‌های آلرژیک: برای شناسایی موادی که باعث ایجاد علائم آسم یا تشدید آسم می‌شود.

۳. تشخیص های افتراقی آسم

بیماری‌های دیگری نیز وجود دارد که ممکن است با آسم دارای علائم مشترک باشند که در زیر نام برده‌خواهند‌شد:

  • رفلاکس اسید معده به مری (GERD)
  • سوزش سر دل
  • تب یونجه
  • سینوزیت
  • آپنه‌ خواب
  • بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD)
  • تومورهای راه‌های هوایی
  • انسداد راه‌های هوایی
  • برونشیت
  • ذات الریه )پنومونی(
  • وجود لخته‌ی خون در ریه، یا آمبولی ریه
  • نارسایی احتقانی قلب
  • اختلال عملکرد تارهای صوتی
  • عفونت ویروسی دستگاه تنفسی تحتانی.

پزشک با انجام تست‌های تشخیصی زیر، آسم را از دیگر بیماری‌های افتراقی تشخیص خواهد‌داد:

  • عکس اشعه‌ی ایکس از قفسه‌ی سینه
  • نوار قلب (ECG)
  • شمارش کامل سلول‌های خونی (آزمایش خون)
  • سی‌تی‌اسکن ریه‌ها
  • ارزیابی ریفلاکس اسید معده به مری
  • بررسی خلط

مدیریت و درمان آسم

دکتر ریه یا متخصص آسم و آلرژی با توجه به نوع آسم، سن و محرک‌های آسم درمان مناسب یا درمان‌های ترکیبی را تجویز می‌کند. درمان آسم به سه دسته‌ی اصلی ورزش‌های تنفسی، کمک‌های اولیه (درمان‌های نجات‌دهنده) و درمان‌های بلند مدت کنترل آسم، تقسیم می‌شود. در زیر به توضیح مختصر آنها می‌پردازیم:

۱. تمرینات تنفسی

این تمرینات به افزایش ظرفیت ریه‌ها و کاهش علائم شدید آسم کمک می‌کند. برای انجام تمرین‌های تنفسی می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید؛

  • می‌توانید از تمرینات تنفسی یوگا استفاده کنید. این تمارین به باز شدن مجاری هوایی و بالاتر رفتن ظرفیت تنفسی ریوی کمک می‌کنند.
  • سعی کنید نفس عمیق بکشید و به آرامی و از دهان نفس خود را بیرون بدهید.
  • از تنفس دهانی بپرهیزید و تنفس از بینی را انجام دهید.
  • تنفس سطحی و سریع را کاهش دهید.

۲. درمان های نجات دهنده یا کمک های اولیه

این داروها فقط در هنگام حمله‌ی آسم استفاده می‌شود تا به تنفس دوباره کمک‌کنند. این داروها عبارتند از:

  • اسپری‌ها و افشانه‌ها: مثل داروی فورمترول که دو تا شش پف از آنها به کاهش علائم کمک می‌کند.
  • گشادکننده‌های برونش: مانند شربت برم هگزین که به شل‌شدن عضلات سفت‌شده در ریه کمک می‌کنند.
  • ضدالتهاب‌ها

اسپری آسم چیست؟

اسپری آسم یکی از وسیله‌هایی است که باعث باز شدن راه‌های تنفسی می‌شود. این وسیله به شما کمک می‌کند که بهتر نفس بکشید و احتقان مجاری تنفسی را برطرف می‌کند. این اسپری‌ها بسیار کارآمد است.

اگر نشانه‌های آسم بیش از ۲۰ دقیقه طول بکشند و دوز دوم دارو کمکی نکند، به پزشک مراجعه کنید.

۳. درمان های بلند‌مدت کنترل آسم

این دسته از داروها باید هر روز برای جلوگیری از علائم آسم مصرف‌شوند. داروهایی که برای این روش مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل موارد زیر هستند؛

  • قرص سینگولار
  • اسپری فلوتیکازون
  • ادویر
  • نبول پالمیکورت
  • اسپری سیمبیکورت
  • داروی بکلومتازون

۴. درمان خانگی آسم و تنگی نفس

به طور کلی داروهای بدون نسخه و داروهای جایگزین به عنوان درمان آسم توصیه نمی‌شوند. اگر آسم به درستی درمان نشود می‌تواند تهدید‌کننده‌ی زندگی فرد باشد. از این رو انجام روش‌های درمان خانگی آسم و تنگی نفس توصیه نمی‌شود. با این حال، داروهای خانگی ممکن است در توقف علائم در موارد اضطراری موثر باشند که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:

  • روغن خردل
  • قهوه یا چای کافئین‌دار
  • روغن یا اسانس اکالیپتوس و اسطوخودوس

راهی برای پیشگیری از آسم وجود دارد؟

از آنجایی که علت آسم دقیقا شناسایی نشده‌است، جلوگیری از آسم کاملا میسر نیست. با این حال رعایت موارد زیر در کاهش بروز آسم می‌تواند مفید باشد:

  • اجتناب از محرک‌ها
  • کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها
  • انجام تست‌های تشخیص آلرژی
  • مصرف داروهای پیشگیرانه